
Икана рывыж эҥер сер воктене колызым ужын да ӧрын: марий эҥыржым кудалта веле – кол пижешат.
– Колжын ушыжо каен мо, ала чот шужен? – тыге шонкален, янлыкат ты сомылым шукташ тӱҥалын.
Шуко жап чытен шинчен гынат, ведра темын огыл. Марийымат коклан эскерен. Тудыжо чот эр толмылан кӧра мален колтен. Рывыж шы-ы-ы-пак тудын деке лишемын да, ведраште шуко колым ужмеке, авызлаш тӱҥалын. Иктым руалтен, весым, кумшым… Вашкымыж дене логарешыже лум шынден. Тыгеат лукташ толашен, тугеат – ойго деч нигузе утлен кертын огыл.
– Молан опкынла толашышым, молан кочкышым чояланен кычальым? – шортын рывыж. – Тыге вет ыштыман огыл. Чын илыман.
Рывыж чодырашке полышым йодаш кудалын. Йоча-влак, ала тудо тендан декат миен шуын?
Александр ИВАНОВ.
Морко, Коркатово.
Э.Ямбаршеван сӱретше.