Киса

Уремыште рӱмбалген. Мый кевытыш ошкылам, йыр ончыштам. Ужам: ончылно, корнышто, изи моклака коеш, тарванылеш. Лишемым, изи кайык чумедылеш. Кидышкем нальым. Тиде киса. Огеш чоҥеште, ала-мо лийын? Чонемлан йӧсын чучо. Мый кевытышкат ыжым пуро, кайыкым налын, мӧҥгышкӧ чымалтым. Йӧра авам кудышто ыле. Изи кайыкым ончышна: кисан ик йолжо эмганен. Авай мыйын сай. «Кайыкым мӧҥгыштӧ эмлена», – мане. Кисалан кочкаш пуышна, яшлыкыш пыштышна.

Мемнан Кеша лӱман попугай уло. Тудат яшлык воктек толын шинче. Тылзе утла эртымеке, киса ден Кеша йолташ лийыч. Кисан сайынак тӧрланымекыже, эрыкыш колтышна. Кайыклан пӱртӱс лишылрак.

Динар САМОЙЛОВ.

 Звенигово, Поянсола.