Иленыт улмаш изак-шоляк Кари ден Ес. Нуно Петян умшаштыже пӧртым чоҥеныт, шахтёр лийыныт. Кари чӧгыт дене пӱйым перкален, рож влакым ыштылаш йӧратен. Ес ты рожлам шымлаш кумылан лийын.
Икана ты сомылым шуктымышт годым йӱк-йӱаным колыныт. Тиде пӱй эмлыше врачын кидыштыже пӱсӧ ӱзгар ызген.
– Тыште паша я-я-ятыр, – ойлен врач.
Кари ден Ес пеш лӱдыныт да Петян ик пӱйжӧ пелен пызнен шинчыныт.
– Тыште мемнан суртна! Кайыза тышеч! – кычкыреныт.
Врач туманлымым шотыш налын огыл. Умшашке Пломби лӱман ош рвезым илаш пуртен. Пломби поро кумылан лийын. Тудо Кари ден Есым чӱчкыдын ӧндалын. Тыгай койыш изак-шоляклан йӧршеш келшен огыл. Нуно, Петян умшажым коден, вес илемым кычалаш каеныт. Ик вер гыч весыш мыняр жап перныл коштыныт – каласаш йӧсӧ. Ноеныт, кылменыт, шуженыт.
Икана каваште камвочшо шӱдырым шекланымек, айдемыш савырнаш йодыныт. Шонымышт шукталтын. Кызыт Кари ден Ес тыглай шахтыште пашам ыштат. Шергакан кӱ-влакым кычалыт.
София ЗАГАЙНОВА.
Йошкар-Ола, 14-ше номеран гимназий.
Авторын сӱретше.


