Сумкан монологшо

Мыйым кажне тунемше пала: вет мый Портфель улам. Ондак кевытыште кеченам. Кызыт Колюш лўман рвезе дене илем. Колюш деке логалмем шарнем. Тудо пўтыркален ончыш, кажне пӧлемым шымлыш, вара ача-аваж деч налын пуаш йодо. Школыш кошташ тўҥалмеке, книгам, тетрадьым, пеналым оптыш. Колюш школыш кая – мый вачыштыже, урокым ышта – мый воктеныже.

Но икана Колюш мыйын ўмбакем шинче да курык гыч мунчалтен волыш. Тыге ик гана, вес гана ыштыш. Кӧргем чытырналте, тўжвал тўсем вашталте, кўсенем кушкедлыш. Книга ден тетрадьше-влак кузе йӧсланышт! Осал рвезе нунымат ыш чамане. Тетрадьыш удыркалаш тўҥале, урокым ыштымым, книгам лудмым чарныш. Лач телефонышто жапым эртара. Ме Колюшлан умылтараш тыршышна гынат, кидым веле лупшале. Ик кечын тудын деч шылын каяш кутырен келшышна. Колюшын аваже тидым шекланыш да чарен шогалтыш, изиш вучалташ кўштыш. Эргыж дене арулыкым кучымо, сайын тунемме нерген мутланыш. Тиддеч вара мый «нылытан» да «визытан» отметкым веле ужынам.

Николай АРТЕМЬЕВ.

Волжский, Карай.