Гӱжлен шогышо чодыраште Маскаиге илен. Тудо изиж годымак ача-ава деч посна кодын. Сандене чодыра илышым шымлаш, янлык, кайык-влак дене палыме лияш шкаланже логалын. Икана Маскаиге Рывыжым вашлийын.
– Тый кӧ улат? – лӱдде йодын тудын деч.
– Эх тый, пеш самырык улат аман, мыйымат от пале, – койышланен вашештен чоя янлык. – Мый Рывыж улам. Мый денем келшет гын, эре темше мӱшкыран лият.
Чоя янлык Маскаигын кумылжым савырен огыл, тудо умбакыже ошкылын. Ваштарешыже Мераҥ кудал лектын.
– Тый кӧ улат? – йодын адакат.
– Мый лӱдшӧ Мераҥ улам. Пире деч лӱдам, шыҥа деч лӱдам. Ой, тый дечетат лӱдам, – пелештен Мераҥ да чашкер коклаш пурен йомын.
Маскаиге умбакыже ошкылын. Ончылныжо лопка, йыргешке кепкан, пел йолан таза папкам шекланен. Тудо шып шоген, нимом пелештен огыл. Туге гынат Маскаиге чот лӱдын, шӱмжє лектын вочшашла кырен, лишкырак лишемашат тоштын огыл.
– Мом лӱдынат, Торешйол? Тиде поҥго, тудо нимо удам ыштен ок керт. А мый Шоҥшо улам, – кож йымач кудал лектын да чодыра илыш дене палдараш тӱҥалын.
Маскаиге изиш лыпланен, поҥго дек чакрак лишемын. Шоҥшо чылажымат радам дене каласкален. Тиддеч вара Торешйол Шоҥшо дене йолташ лийын.
Ксения КОРНИЛОВА.
Волжский, Пӧтъял.
